سلامت معنوي با الهام از رهنمودهاي قرآني
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
با عرض سلام
آيه اي از كتاب الله، بدرقه راه امروزمان:
* بعضي از ويژگيهاي مومنين و سبك زندگي معنوي در قرآن كريم: (اجتناب از ظن و گمان بيش از حدّ، خودداري از تجسس و تفحص در امور خصوصي ديگران، پرهيزگاري)
سوره حُجَرات، آيه 12
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لَا تَجَسَّسُوا وَ لَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ ﴿١٢﴾
** در برنامههاي قرآني مرتبط با شيوههاي معنوي زندگي يا سبك زندگي ديني، به كرّات در خصوص تفكر و تعقل و تفقّه در امر خلقت و مسائل فرهنگي، عقيدتي و اجتماعي، تاكيد گرديده است ولي از آن جا كه مسائل شخصي افراد، جزو حريم خصوصي آنان به حساب مي آيد و جز آفريدگار مهربان، محرم ديگري براي آن وجود ندارد از يك طرف، صراحتا آمده است كه از ظن و گمانهاي بي حدّ و حصري كه هرچه بيشتر باشد جمع بندي آن را با مشكل جدّي تري مواجه مي كند بپرهيزيم و با گمانههاي منفي و پندارهاي نادرست، خود را به گناه نيالاييم و ديگران را متهم ننماييم و از طرف ديگر به هيچ وجه در امور شخصي و خصوصي ديگران تجسس ننماييم و در پيشگاه الهي و در غياب مردم هرگز به بازگويي ويژگيهاي ناپسند آنان نپردازيم و يا صفات ناپسندي كه در آنها وجود ندارد را به آنها نسبت ندهيم و در مجموع، انسانهاي پرهيزگاري باشيم و هرگاه متوجه بعضي از صفات مذموم در سبك زندگي خود شديم اين را بدانيم كه خالق مهربان، راه بازگشت و جبران را براي ما باز نگاه داشته و در اين آيه مي فرمايد:
* اى اهل ايمان ! از بسيارى از گمانها در حقّ مردم بپرهيزيد زيرا برخى از گمانها گناه است و در امور خصوصي ديگران كه پنهان ماندنش را خواهانند تفحص و پىجويى نكنيد. و از يكديگر غيبت ننماييد و اين را بدانيد كه در سبك زندگي معنوي و در پيشگاه الهي، غيبت ديگران به قدري مشمئزكننده، مذموم و ناروا است كه به خوردن گوشت جسد بي جان برادري تشبيه شده است!. آيا احدى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده اش را بخورد؟ بىترديد از اين كار، نفرت داريد!. لذا پرهيزگار باشيد و بدانيد كه خداوند منّان، بسيار توبه پذير و مهربان است.
با توجه به درسهاي آموزنده اين آيه شريفه، از پيشگاه الهي مسئلت مي نماييم:
* پروردگارا! اي خالق بي همتا! از اين كه برخي ديگر از شيوههاي خودمراقبتي و سبك زندگي معنوي و «جنبههاي اجتماعي سلامت» را در اين آيه شريفه به ما تعليم داده اي از الطاف بي كرانت سپاسگزاريم و از پيشگاه كبريائيت استعانت مي طلبيم تا از ظن و گمان بيش از حدّ، تجسس در امور خصوصي ديگران و بازگو كردن صفات و ويژگيهاي ناپسند مردم در غياب آنان بپرهيزيم و همواره پرهيزگار باشيم تا لحظه به لحظه به الطاف بي كرانت نزديك و نزديك تر گرديم و در جامعه اي عاري از سوءظن و غيبت، به صيرورت الي الله بپردازيم (صفحه اصلي كتب الكترونيك ).